Verðbólguvæntingar og vinnumarkaður
Samtök atvinnulífsins telja engar sýnilegar forsendur fyrir meiri launahækkunum hinn 1. febrúar 2013 en þegar hefur verið samið um í kjarasamningum. Samkvæmt samningunum er sérstakt opnunarákvæði í janúarlok en til þess að virkja það þurfa forsendur að hafa brostið. Meginforsendan er að kaupmáttur hafi aukist á þessu ári miðað við launavísitölu, en ennfremur er miðað við að markmið Seðlabankans um 2,5% verðbólgu standist, að gengisvísitala krónunnar sé komin í 190 og að ríkisstjórnin hafi staðið við yfirlýsingu sína í tengslum við samningana.
Yfirgnæfandi líkur eru til þess að kaupmáttarforsenda kjarasamninganna standist enda hafa laun hækkað töluvert umfram verðlag á árinu. Verðbólgan verður væntanlega á niðurleið þótt markmið Seðlabankans náist ekki. Gengi krónunnar sem hefur farið hækkandi að undanförnu mun væntanlega ekki lækka skarpt aftur á næstu mánuðum. Lítinn tilgang hefur að spá í hvað ríkisstjórnin á eftir óefnt þegar komið er fram á næsta ár. Hvernig sem á málin er litið er ljóst að engin vandamál á vinnumarkaði eða sviði efnahagsmála verða leyst með frekari launahækkunum 1. febrúar en þegar hefur verið samið um.
Samtök atvinnulífsins vilja benda á að spár um meiri launahækkanir en samningar gera ráð fyrir eru reistar á afar veikum grunni. Þegar greiningaraðilar, sbr. neðangreinda klausu frá greiningardeild Íslandsbanka 21. ágúst, senda frá sér verðbólguspár á slíkum forsendum virðist svo sem þróunin á vinnumarkaðnum og tengsl hennar við forsendur kjarasamninga hafi ekki verið nægilega vel ígrunduð:
"Á næsta ári spáum við því að verðbólga reynist 4,1% að meðaltali. Gerum við þar ráð fyrir að gengi krónu veikist þegar kemur fram á veturinn, auk þess sem launaliður kjarasamninga verður væntanlega laus til endurskoðunar á fyrsta fjórðungi næsta árs og gætu laun því hækkað um nokkru hærri prósentu en þau 3,25% sem núgildandi samningar hljóða upp á."
